AFVAL

Het is alweer ruim drie jaar geleden dat een groepje leden van onze afdeling het initiatief nam om een grote schoonmaakactie in Houten op touw te zetten. Aan­leiding was de opmerkelijke hoeveelheid zwerfvuil die er in die tijd door Houten slingerde. Zo’n actie regel je niet even op een achternamiddag, dus er werd bijtijds met de voorbereidingen begonnen. Een van de aardige onderdelen was het plan om de scholen bij de uitvoering te betrekken.

Jammer genoeg ging het feest niet door, want het bleek na verloop van tijd dat de Houtense middenstand de zaterdag waarop de grote beurt zou plaatsvinden, had uitgekozen voor de intocht van Sinterklaas.

Ik moest daaraan denken toen ik vanmorgen (niet in Houten, wees gerust) langs een school kwam. Op het gazon voor het gebouw, ruim voor het begin van de les­sen, was een leraar, misschien wel de directeur, met een prullenbak uit de klas in de hand, bezig de vuiligheid op te rapen die ik zelfs in de gauwigheid nog kon zien lig­gen. Het moest een onvoorbereide actie zijn, uitgevoerd in een opwelling, te oor­delen naar de prullenbak en het ontbreken van de prikstok, waardoor hij bij elke snipper een diepe buiging maakte.

De man pakte het niet goed aan, vond ik. Niet eens door de manier waarop, maar de onderneming op zich. Als je nou toch een school vol kinderen tot je beschikking hebt, dan láát je de boel toch opruimen. Vijf minuten langer speelkwartier, allemaal een vuilniszak, een prikstok en een tuinhandschoen en klaar is Kees. Volgens mij heeft hij op de PABO tijdens de lessen opvoedkunde zitten slapen, maar ik sluit niet uit dat mijn opvattingen daarover wat verouderd zijn. (Bovendien heb ik er niet voor geleerd; ik zou de tere kinderziel in onwetendheid misschien onherstelbaar beschadigen. Zie je het vóór je: jong stel, pas bij elkaar, en de eerste keer de beste dat de vuilnisbak vol is, vraagt zij hem argeloos om even de zak aan de straat te zetten en hij slaat meteen op tilt omdat ie bij mij in de klas aan al die schoonmaak­acties heeft moeten meedoen. Vreselijk.)

De werkgroep, die zo hinderlijk door Sinterklaas in de wielen werd gereden, schreef destijds dat de plannen vooralsnog in de vriezer gezet werden. Als het met de milieu­opvoeding op de Houtense scholen net zo gesteld is als in Zoetermeer, dan is er misschien nog een leuke bestemming voor te vinden.