Pionieren als bureauloze wethouder

De voorzitter van mijn partij, de PvdA, vertelde aan de media dat alle PvdA bestuurders 25% van hun tijd verplicht naar buiten moeten. Dat zorgde bij ons in het gemeentehuis voor lachende gezichten, één opmerking kwam al snel ‘ Jocko, je mag minder naar buiten’. Een mooie aanleiding voor een blog.
Iedereen naar buiten. Een gemeente zonder gemeentehuis, kan dat? Een tijd geleden las ik er over. Eigenlijk best een interessante gedachte, lees bijvoorbeeld maar eens wat de gemeente Molenwaard heeft gedaan
Op hun gemeente website staat te lezen;
Waarom moet u iedere keer naar het gemeentehuis toe? Goede dienstverlening draait niet om de aanbieder, maar om de klant. Niet om ons, maar om u. En met de (digitale) middelen van vandaag is het zeer goed mogelijk om onze producten en diensten rondom u te organiseren. Zo vindt u ons digitaal dichtbij, in uw pc, laptop of smartphone. Want steeds meer producten kunt u thuis of op kantoor, online regelen. En u vindt ons persoonlijk dichtbij, aan uw deur. Want wij bezorgen persoonlijke documenten op een plaats en een moment dat het u uitkomt. En als er behoefte is aan persoonlijk contact, dan komen wij bij u langs of we regelen een ontmoeting in de buurt. En het gemeentehuis? Dat sluiten we per oktober van dit jaar, omdat u niet naar ons moet komen, maar wij dichtbij u.
Interessant, maar is het een oplossing?
Voor mij is het gemeentehuis een plaats van ontmoeting, net als op straat of bij een inwoner thuis. Volgens mij gaat het in de kern om de ontmoeting met de inwoners en Molenwaard kiest voor deze weg, interessant.
Ook in Houten denken we over de toekomst na, ‘het huis van de gemeente’ staat al genoemd in ons coalitie- en college-akkoord. De ontmoeting staat daarbij centraal. We zijn opzoek naar de toekomst en hebben een richting, we hebben inspiratie en beelden. We zijn begonnen. Het zal dus anders gaan dan in het verleden.
Durf (moed) is dan wel handig, wij als college durven aan de slag met de basis die is gelegd. De eerste zichtbare ontmoetingen vinden plaats. Bijvoorbeeld de wijkgesprekken over zorg, de dag van de toekomst, het ronde tafel gesprek op locatie. Samen met maatschappelijke partners nodigen we inwoners uit om mee te doen. Doe mee, maak gebruik van de ruimte die ontstaat, maak gebruik van de ruimte in de toekomst. Doe mee. Dat kan ook in het huis van de gemeente, kijk maar naar het sociaal loket. Een plaats waar onze inwoners maatschappelijke organisaties kunnen ontmoeten over de onderwerpen, wonen, zorg en inkomen.
Pioniersmentaliteit?
Ik heb afgelopen jaren mogen werken in een omgeving waar ICT gebruik, kennisdelen en samenwerken een basis voor succes is geweest. Een mooie herinnering en ervaring om op terug te kijken. Een ervaring van pionieren. Durf is voor mij direct verbonden met pionieren.
In de politiek wordt vaker gesproken over pionieren. Een voorbeeld komt uit een toespraak van Jan Kees de Jager uit 2008, over het onderwerp ICT en overheid,
Hij spreekt over ‘we gaan op reis omdat we willen leren. Omdat we niet bang zijn en vertrouwen hebben in eigen kunnen. Dat is, zou je kunnen zeggen, zo ongeveer de definitie van pioniersmentaliteit. Pioniersmentaliteit is een menselijke kwaliteit waarvoor ik veel waardering heb. Want ook als je met beide benen op de grond blijft staan, kun je met die mentaliteit het verschil maken. Problemen los je op met nieuwe ideeën. Met innovatie. Maar innovatie is niets zonder ‘lef’, zonder pioniers met durf.’
Eigenlijk spreekt Jan Kees namens de rijksoverheid daar al over de beweging die nu merkbaar aan het worden is. Een beweging die tijd nodig heeft om zichtbaar te worden, om van woorden naar daden te verschuiven. Een kleine stap van 6 jaren in de tijd.
Veranderen begint bij jezelf!
Dat geldt ook voor mij, dus wat doe ik zelf als het gaat om pionieren? Ik beschik over de mentaliteit om te pionieren, ik werk in een omgeving waar veranderen een thema is en we samen opzoek zijn naar passende manieren van werken. We zoeken en hebben soms nog helemaal geen concreet plan, best lastig maar dan is het handig als je lef hebt en binnen de wettelijke en maatschappelijk geaccepteerde kaders van vandaag wilt opereren.
Aan de slag, niet te ver weg, maar bij mezelf beginnen. Niet te abstract (hoewel ik me realiseer dat de gebruikte woorden een bepaalde abstractie moeten hebben om ruimte te creëren voor toekomstig handelen), daden daar gaat het om.
Wat kan een wethouder daar dan in betekenen? Ik denk dat het allemaal draait om ‘samen-leven’ . Iedereen groeit, tempo’s verschillen, wij mensen zijn lerende wezens, wij kunnen reflecteren. Daar kunnen we prachtig over prediken. In het doen moeten we verder groeien, ik doe mee.
Ik denk regelmatig na over het toegankelijk zijn en flexibel willen werken. Ik heb een stap genomen om afscheid te nemen van mijn wethoudersbureau. Ik heb geen kantoor meer in het gemeentehuis maar een kamer. Een kamer die in gebruik aansluit bij mijn behoefte aan flexibiliteit en ontmoeting. Voor bestuurders een nieuwe stap, voor de professionele organisatie die de gemeente Houten is, geen nieuwe beweging, flexwerken is al een tijdje een mogelijkheid. We zijn goed op weg.
Jocko