Door op 5 januari 2012

VUIST

Uit de media (ik kon er zelf helaas niet bij zijn) begrijp ik dat het PvdA-congres niet afwijzend heeft gereageerd op het voornemen van Hans Spekman, het partijbureau van de Herengracht in Amsterdam te verplaatsen naar een plek ‘waar het gebeurt. Met de deuren wijd open voor de mensen waar het ons om gaat.’ Hans heeft veel meer gezegd en ik heb ook niet voor niets op hem gestemd. Daar niet van.
Toch heeft dat verhuisvoorstel mij van meet af aan wat wonderlijk geleken. Het zal mijn leeftijd zijn waardoor ik Amsterdam geen slechte plaats vind voor ons partij­bureau. Ik ben in die omgeving opgegroeid in een rood nest en weet nog van ver­kie­zingen waarbij (in elk geval in mijn herinnering) de PvdA in Amsterdam klin­ken­de overwinningen boekte. Zelfs soms een absolute meerderheid. Dat laatste heb ik ook weer liever niet, maar het tekent Amsterdam in elk geval beter dan die associ­a­tie met ‘grachtengordelyuppen met designbrilletjes’, waarmee de Grote Geblondeer­de Leider zijn slinkende achterban zo kotselijk denkt te vermaken.

Bovendien, met een partij als de onze vind je de mensen waar het ons om gaat overal, maar waar je een nieuw kantoor ook neer zet, het zal altijd tegelijkertijd ook te ver weg zijn van een heleboel andere mensen voor wie je de deur wil openzetten. Als je de deuren aan de Herengracht hebt opengezet, ben je al goed op weg en kun je grotere prioriteiten oppakken.
Ik las het overigens sombere redactionele commentaar in de Groene over Hans’ benoeming, waarin Aukje van Roessel schrijft: “Misschien is straks het enige wat Spek­man echt gaat lukken het weghalen van het partijbureau van de Amsterdamse Herengracht, zoals hij heeft aangekondigd. Dan kunnen tegenstanders in ieder geval niet meer zeggen dat de PvdA een linkse grachtengordelpartij is. Je van dat verwijt iets aantrekken, getuigt van weinig zelfver­trouwen.”
Ik weet niet wie dat verwijt bedacht heeft, maar dat Hans Spekman zich daar iets van zou aantrekken… Dacht het niet. Dan kun je trouwens wel aan de gang blijven.
Er is een heel goeie reden om je als PvdA’er van verwijten niets aan te trekken als ze van het soort zijn dat niets met discussie en debat te maken heeft: vraag degene die je het verwijt maakt, maar eens of die op de PvdA zou stemmen als jij kon zor­gen dat er wat aan gedaan werd. Je zou ervan opkijken hoe vaak je te horen krijgt dat ze toch al nooit op de PvdA stemden en het evenmin ooit van plan geweest zijn.
Luister nog maar eens naar de toespraak van Hans.
Samen een vuist maken, daar gaat het om. Daarmee bereik je iets, op elk gebied.

 

[januari 2012]