UITVAAGSEL

Onze vakantie in Australië hebben we voornamelijk buiten de grote steden door­gebracht. Daar gebeurt niks en daarvoor waren we ook met vakantie: om even niks aan ons hoofd te hebben dat ingewikkelder is dan natuurschoon.

Tijdens een middagje struinen door Melbourne, een verplichte tussenstop in onze rondreis, troffen we op een drukke straathoek een paar mensen die stonden te roe­pen bij een kampeertafeltje met folders. Om hen heen op het trottoir grote borden met de tekst: “Liberals are fascist scum.”

Ik keek ervan op. Letterlijk vertaald komt de tekst in het Nederlands neer op “Libe­ra­len zijn fascistisch schuim.” Ik heb er het woordenboek bij gepakt om te kijken of scum ook echt schuim betekent, zowel letterlijk als figuurlijk. En ja hoor: schuim. Maar ook: uitvaagsel. Krasse taal dus, al zijn de woorden bij ons wat in on­bruik geraakt.

Als je bij ons op een drukke zaterdagmiddag voor de verkiezingen in het openbaar iets vergelijk­baars roept, heb je, denk ik, vrij snel de politie bij je kampeertafeltje. Ik heb niet gevraagd of de supporters van die tekst daar inderdaad tot een politieke groepering behoorden. Zou aardig geweest zijn voor de vergelijking met Neder­land.

Ik was in gedachten meteen terug in Houten. Met teksten die zo uitmunten in een­vou­dige, pure belediging, kom je hier in de politiek niet ver. Nergens trouwens, in de politiek niet en in de Houtense politiek zeker niet.

Wij beledigen beschaafd. Parlementair taalgebruik. Zo zijn onze manieren. Boven­dien zijn er wel een paar goede redenen om je politieke tegenstanders niet persoon­lijk te beledigen. Vooral op lokale schaal: vandaag zit je in de oppositie, morgen kun je aan de andere kant van de tafel zitten. Zit je opeens naast mensen met wie je moet samenwerken en wat dan als je die gisteren voor rot hebt gescholden? Zonder dat begrijpt al niet iedereen dat een hevig, zakelijk verschil van mening iets anders is dan een gebrek aan respect voor de persoon.

Misschien dat er in andere partijen anders over gedacht wordt, maar ik ben blij dat we hier toch in het algemeen beschaafd met mensen omgaan. Natuurlijk moet je uitkijken dat je niet salonfähig wordt, of politiek correct, dan heb je je boodschap als oppositie waar­schijnlijk ook niet goed gebracht.

Beschaafd taalgebruik trekt minder de aandacht van de pers, maar je kunt er harder mee raken dan met schelden.

Heb ik als kind al leren roepen trouwens: schelden doet geen zeer.

[februari 2001]