Door op 22 april 2009

SNOT

Nou, de heer Wilders en zijn fractieleden kunnen het land in en kiezers werven. Toch niks meer te doen in de Kamer. De PVV hoeft alleen nog maar genoeg stemmen te hebben om de absolute meerderheid in het parlement te krijgen. Hebben ze die eenmaal, dan zullen ze die paar bangeriken, meelopers en ex-regenten die nog over zijn, wel even een poepie laten ruiken. Dat zal ze leren om democratisch gekozen parlementariërs voor Piet Snot in de oppositie te laten zitten. Dan zal de heer Wilders zelf wel eens even een regering vormen, een échte regering die échte besluiten neemt.

In de Stichting Ondersteuning Tweede Kamerfractie Groep-Wilders/Partij voor de Vrijheid – ja, het is een hele mond vol voor een select groepje Wilders-aanhangers, voorgezeten door Wilders zelf – in die stichting zijn vast wel een paar goede vrien­den bereid naast hun voorzitter in een daadkrachtig kabinet plaats te nemen. In de schaduw van alleenheerser Wilders kan dat ook niet moeilijk zijn. En dan kan de oppositie gewoon naar huis.

Als je het zo achter elkaar opschrijft, lijkt het pure onzin. Toch leidt Wilders’ besluit de beraadslagingen van de Tweede Kamer der Staten-Generaal te verlaten tot dit soort consequenties. (U begrijpt dat ik het heb over het Kamerdebat over het coali­tie­akkoord inzake de voorgestelde crisismaatregelen van de regering.)

Stel je voor dat alle oppositiepartijen zouden menen voor Piet Snot in de Kamer te zitten na het vormen van een regeringscoalitie en daarom maar wat anders gaan doen tot er nieuwe verkiezingen komen. Het gevolg zou ongeveer even erg zijn als de operettedemocratie in bananenrepublieken waar altijd zo over geschamperd wordt.

Gelukkig is dat in ons land nog niet zo en nemen de meeste Kamerleden hun rol als volksvertegenwoordiger ernstig, of ze nou in de regering zitten of niet.

De heer Wilders heeft de vertegenwoordiging van het volk kennelijk niet zo hoog zitten, wat een tamelijk verfrissende opvatting zou zijn voor iemand die nog maar een paar jaar geleden zei een brede volksbeweging te willen bouwen. Maar dit ter­zijde.

Goed, de PVV vindt dus bij monde van de heer Wilders dat ze voor Piet Snot in de Kamer zit. Wat ik van hem tot nu toe gehoord heb, doet me eerder denken aan een andere bekende uitdrukking: een aal in een emmer snot. Wilders praat het altijd wel zo glad dat je geen vat op hem krijgt. Of hij gaat het debat uit de weg.

 

[april 2009]