Met de hakken over de sloot …

Elke zomer maakt het college een plan voor het komend jaar, de perspectiefnota. Dat plan stond 16 juli op de agenda van de gemeenteraad. Belangrijk punt dit jaar zijn de financiële tekorten in de jeugdzorg. Net als in andere gemeenten Nederland krijgt ook Houten te weinig geld van het Rijk om de kosten in de jeugdzorg te kunnen dekken. De zorg wordt nog steeds geboden, maar de tekorten lopen op. Nu krijgt Houten -gelukkig- extra geld van het Rijk als tegemoetkoming. Maar helaas was het college in de aanloop naar de bespreking, erg mistig dat men dit extra geld ook voor de jeugdzorg zou gaan gebruiken. Het werd in elk geval zeer onhandig gecommuniceerd en gaf behoorlijk wat ruis. Maar uiteindelijk maakte het college een draai en zijn we er nu zeker van dat het extra geld voor de jeugdzorg wordt gebruikt. Liever ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, zullen we maar zeggen. Maar daarmee zijn we er nog niet. De optimistische toon van vorig jaar dat geldzorgen en bezuinigingen in Houten volgens dit college achter ons liggen, blijken binnen een jaar opgedroogd. Er zijn weer bezuinigingen aangekondigd
Dat er iets moet gebeuren is duidelijk. De vraag is alleen hóe. Wat de PvdA betreft mag er géén trendbreuk zijn met het vorige college. De inzet moet zijn: Eerst zorg voor mensen leveren, dan het geld regelen! Natuurlijk moet je kijken of de zorg efficiënter georganiseerd kan worden. Dat moet je ook doen als er geen bezuinigingen aan de orde zijn. Maar je blijft af van de zorg voor mensen die dat nodig hebben.
In plaats van nu al allerlei bezuinigingen te benoemen hebben we het college de opdracht gegeven tot oktober om met plannen te komen hoe men dat wil gaan doen. Helemaal gerust zijn we er niet op, want we hebben wel een doorkijkje gekregen hoe dit college dat had willen aanpakken. Het leek er op dat het college heel makkelijk in het zorgaanbod wilde snijden en financiële drempels wilde verhogen. We hebben wethouder Jana Smith dan ook gevraagd te bevestigen dat we in Houten, ongeacht de bezuinigingen, niet gaan inleveren op de kwaliteit van zorg. Daar kregen we geen klip en klaar antwoord op, het bleef bij ‘we blijven zorg bieden’. Dank je de koekoek: Een folder aanbieden is op die manier ook zorg aanbieden. We hebben dit college uiteindelijk het voordeel van de twijfel gegeven om nu eerst met plannen te komen die we dan bij de behandeling van de begroting 2020 in het najaar zullen beoordelen op dit uitgangspunt. Wat dat betreft is het college nu met de hakken over de sloot.
Er zijn nog méér donkere wolken boven het sociaal domein. Het Rijk heeft onlangs per wet bepaald dat de inkomensafhankelijke bijdrage voor de WMO verdwijnt (die regelt onder meer hulp in de huishouding en rollators) en dat er een algemeen tarief komt voor iedereen. Sinds dit plan bekend is, hebben al veel gemeenten en ook de VNG gezegd dat dit een onzalig plan is. Het abonnementstarief gaat leiden tot éxtra Wmo-aanvragen waarvoor de gemeente van het Rijk géén extra geld krijgt. We gaan weer zorg leveren omdat het beschikbaar is, niet perse omdat je nodig hebt. We willen in het voorjaar van het college horen wat het effect van deze nieuwe wet is voor de Houtense inwoners.
Dan was er ook nog een ergernis in de plannen van dit college: dit college heeft als ambitie geformuleerd om scheidingen te voorkomen. Scheiden is een fenomeen van onze tijd, dat kan een probleem vormen voor kinderen, maar dat zijn slechte relaties tussen ouders evenzeer. Onze fractie vindt dat het uitgangspunt niet moet zijn dat scheiden een probleem is, dat lijkt ons vooral een ideologie of overtuiging die bij een kerkgenootschap hoort, maar daarover heb je als gemeente, als overheid niets van te vinden. Waar we wél voor zijn is dat je er als overheid voor zorgt, dat kinderen niet in de knel komen door echtscheiding. Daarvoor hebben we in Nederland en ook in Houten goed beleid ontwikkeld en zijn vele hulpverlenende instanties in de weer. Maar zodra de CU in een college plaatsneemt, wordt hun stokpaardje van stal gehaald en krijgen we echtscheidingspreventiebeleid. De vraag is vooral: zitten de inwoners van Houten hier nu echt op te wachten?? Het voorkomen van scheidingen als preventie om kinderen niet in de knel te laten komen, is vooral een onbewezen stelling. We vinden dat we het geld dat het college daarvoor wil uitgeven (€ 40.000,-) veel beter kunnen gebruiken. We weten nog wel een paar goede doelen. Bijvoorbeeld door de subsidie te geven aan Stichting Leergeld, voor dat geld kunnen zij jaarlijks 100 kinderen verder helpen en daar ging het toch om?
We wisten eigenlijk al van te voren dat we hier de handen niet voor op elkaar konden krijgen, VVD en GroenLinks gaven aan dat ‘ze dit nu eenmaal bij de coalitie-onderhandelingen hadden afgesproken’. Meer politiek dan beleid dus.