Digitaal tenzij – doen wat nodig is
Gemeentelijk beleid is helder, of toch niet? Beleid geeft ons kaders, vaste richtlijnen om te hanteren. Binnen de kaders is ruimte voor flexibiliteit. Een mooi voorbeeld vind ik onze inzet om beleid te voeren dat heet ‘digitaal tenzij’ .
Ons leven gaat steeds meer via de digitale weg, ook als gemeente weten we het gebruik van digitale technieken toe te passen. Bijvoorbeeld het digitale loket (https://www.houten.nl/burgers/consumentenzaken/loket/) waarbij je burgerzaken, vergunningen en meer online kunt regelen. Onze digitale hulpwijzer, www.hulpwijzerhouten.nl en de website met informatie over de decentralisaties www.houtenmetelkaar.nl zijn daar ook voorbeelden van. En binnen de gemeentelijke organisatie hebben we het daar waar het gaat over communicatie vaak over digitaal werken en communiceren. Er is veel mogelijk. We willen graag doen wat mogelijk is. Logisch toch?
Ho, stop! Want alles doen wat mogelijk is, gaat te ver, laten we beginnen met wat nodig is en nog eens kijken naar het uitgangspunt in het beleid.
Digitaal tenzij….
Kijken we ongemerkt niet te veel naar het woord digitaal in plaats van ook kijken naar het woord tenzij? Al het mogelijke doen wat nodig is, is een ander vertrekpunt dan alles doen wat mogelijk is. Het woord tenzij gaat over wat nodig is.
Ruim een jaar geleden werd ik door verschillende mensen, veelal 70 plussers, aangesproken over het verdwijnen van analoge informatie (zoals een informatiekrant). Zij schetsten mij een beeld hoe zij informatie nodig hebben. ‘Natuurlijk heb ik een computer meneer Rensen, maar ik doe erop wat ik nodig vind en wat voor mij werkt.’
De digitale manier van communiceren zit nog niet bij iedereen in de genen. Ik denk zelfs dat we ons kunnen afvragen of het wel realistisch is, of je dat kunt verwachten van iemand die meer dan 70 jaar informatie analoog tot zich heeft genomen. Eigenlijk best logisch dat we dat dan vertalen naar digitaal tenzij. Inderdaad er staat ook tenzij, beleid is goed geformuleerd.
Maar wat doen we daarmee, hoe gaan we daarmee om? Als gemeente maken we keuzes en een van die keuzes is o.a. om minder geld uit te geven aan analoge communicatie (print).
En als dan een wethouder de organisatie in komt met de vraag ‘kunnen wij een analoge krant (laten) maken?’ komt het antwoord vanuit de organisatie: ‘daar hebben we geen budget voor’. Maar dat is niet de vraag.
Eerst komt de vraag: is het nodig? En vervolgens: wat is er nodig om het te doen? Daarbij is het perspectief : wat is ‘nodig’ voor onze inwoners. Hoe leeft onze inwoner, hoe kunnen we daarin als overheid onze rol vervullen? Wat is er nodig?
Veel van onze inwoners zijn digitaal goed onderlegd, het merendeel van onze inwoners boven de 70 is dat niet. Door de eerder genoemde keuzes zijn er ook consequenties waar we rekening mee moeten houden.
Mijn vraag was aanleiding om verschillende mensen bij elkaar te zetten en het gesprek aan te gaan over wat er nodig is. Vervolgens zijn we gaan kijken met de bril van ‘ hoe kunnen we het wel doen?” We hebben de weg van de creativiteit bewandeld, door sommige mensen ook wel nieuwe bestuursstijl genoemd. En het resultaat? We hebben een geprinte krant kunnen realiseren met informatie voor onze inwoners, o.a. voor de inwoners van boven de 70. Mensen kunnen de informatie weer uitknippen en op menig koelkast zullen de knipsels weer met magneetjes worden bevestigd. Dankzij een team van betrokkenen, een actieve uitgeverij, door adverteerders, ouderenbonden, andere maatschappelijk betrokken organisaties en onze eigen ambtelijke organisatie.
‘Hoe je kijkt maakt wat je ziet’. Kijk breed en kijk samen, dat levert mooie, creatieve en succesvolle oplossingen op. En waar we moeten kiezen, moeten we de consequenties accepteren. Waar nodig uitleggen. De inzet is al het mogelijke te doen wat nodig is.
En weet je, dat snappen inwoners en als je dan ook nog af en toe een stap kunt maken die verrast, dan krijgen mensen daar energie van en dat bouwt ook vertrouwen in elkaar op. Doen wat nodig is, is een wens van inwoners en overheid samen. Daar zit ons gezamenlijke belang. Laten we verder werken aan dat gezamenlijke belang en genieten van de weg die we samen gaan. Samen werken aan een gezamenlijk belang geeft mij energie en meer vertrouwen.
Gemeentelijk beleid is er om te helpen, hoe
we er mee omgaan en naar kijken, daar kunnen we het verschil maken.
Wat heb ik een mooie baan.
Jocko
De krant is inmiddels huis aan huis bezorgd, ligt op verschillende openbare plaatsen maar is natuurlijk ook digitaal door te bladeren. Zie
http://www.themanieuws.nl/app/publication/WHOU151/2598
en mocht u thuis een printer hebben kunt u zelfs uw eigen geprinte exemplaar maken J