Op 18 september 2018 is het collegeprogramma voor de komende vier jaar gepresenteerd en besproken in de raad. Ons uitgangspunt is dat we het collegeprogramma willen ondersteunen waar dat kan. We zijn oppositiepartij, maar wél medebestuurder en medeverantwoordelijk.
Het is al eerder gezegd: dit college gaat voor duurzaamheid. En natuurlijk onderschrijven we als PvdA die doelstellingen. Maar waar de doelen over duurzaamheid breed uitgemeten worden, is de aandacht voor werk, sociale cohesie, welzijn en cultuur een stuk minder concreet. Daar ligt dus onze opdracht als PvdA de komend vier jaar.
Er zijn ook plannen waar we als PvdA heel blij van worden. Bij het coalitieakkoord hebben we een scherpe oproep gedaan aan het college om duidelijk te worden over de ambities op bouwen en wonen. Daar kwam gelukkig klare taal over, de ambitie is 3000 tot 4000 woningen te gaan bouwen. Prima plan, kom maar door met die woningen! Dit college kan daarover de volle steun van de PvdA verwachten. Het college zal wel een stuk moediger moeten worden in het verduidelijken hoe en waar die woningen dan komen. Alleen ingewijden snappen dat er met ‘toevoegen van gelijkvloerse woningen’ hoogbouw bedoeld wordt en met ‘elementen uit het HOV-tangent’, bouwen buiten de rondweg wordt bedoeld.
Twee onderwerpen, die we écht graag anders hadden willen zien, hebben we met succes op tafel gebracht.
In het coalitieakkoord werd aangekondigd dat er speciale aandacht komt voor aangepast, begeleid en beschut werk voor mensen met een beperking en dat er basisbanen komen. Dat is natuurlijk een opsteker! De teleurstelling was dan ook groot toen hierover niets terug te lezen was in het collegeprogramma. De wethouder gaf aan dat “niet alles wordt herhaald in het collegeprogramma wat al genoemd was in het coalitieakkoord”. Maar die vlieger gaat niet op, talloze onderwerpen worden wél herhaald. En als je aan de bescherming van weidevogels je ambities breed uitmeet (en dat mag), dan mag er in onze ogen toch écht wel meer aandacht zijn voor deze kwetsbare doelgroep waarvoor wij als gemeente verantwoordelijk zijn. We hebben een motie opgesteld, mede ondertekend door het CDA, om de belofte uit het coalitieakkoord waar te maken. Deze werd niet alleen gesteund door alle fracties, maar ook omarmd door het college. We gaan dus concreet onderzoeken hoe we basisbanen kunnen realiseren in Houten. In het voorjaar van 2019 weten we hoe dat er uit gaat zien!
Het tweede onderwerp waar we samen met D66 de steun van bijna alle andere fracties en het college achter ons kregen ging over festivals en evenementen. We willen met elkaar dat Houten bruist. Sinds 2017 bestaat er een evenementenfonds. Dat fonds gaat nu al bijna aan haar eigen succes ten onder, door de vele evenementen die we in Houten hebben. Prima zou je denken, maar nu had het college het plan opgevat eerst te evalueren en dan pas in 2020 uitsluitsel te geven of en hoe we er mee door zouden gaan. Dat vonden we vreemd, het fonds doet immers precies wat je er van verwacht. En dan is onnodig om de partners die zich inzetten voor het realiseren van deze festivals in onzekerheid te houden en het risico te lopen dat de komende twee jaar de organisatie van de festivals op losse schroeven komt te staan omdat de organisatoren geen duidelijkheid hebben. Het collegeprogramma is door het amendement aangepast: er is nu structureel geld voor het fonds en er wordt rekening mee gehouden dat het budget nog kan groeien. De evaluatie is er dan vooral op gericht hoé je het fonds (nog) beter in kan zetten.
We zullen scherp moeten blijven op onze culturele ambities. Cultuur lijkt niet heel erg hoog op de agenda te staan van dit college. Een verzoek om eens naar de penibele situatie van het Houtens Muziek Collectief (HMC) te kijken, werd afgewimpeld door de wethouder op volstrekt onduidelijke gronden. Gelukkig waren er voldoende fracties waaronder de PvdA die deze motie van ITH wél steunden en daarmee heeft de wethouder nu de opdracht van de raad om in gesprek te gaan met het HMC.
Kortom, de aftrap van het collegeprogramma maakt duidelijk dat het nuttig is constructief mee en tegen te blijven denken. We houden de vinger aan de pols!