DOEN
Omdat ik nieuwsgierig blijf naar het waarom van de standpunten van mensen, neus ik nog wel eens in websites waar mensen hun mening over iets geven. Behalve dat het heel lekker is om je vooroordelen bevestigd te zien, is het prettig om de bijdragen van geestverwanten te lezen. Er wordt ook veel geschreven dat op mij minder prettig overkomt en waar vaak de haat uit op walmt, maar zelfs daaruit valt te leren.
Het leerzame zit vaak op plaatsen waar je het niet verwacht. Zo heb ik geprobeerd te vinden wat de PVV nou precies voor plannen met Nederland heeft. De grote leider kwaakt wel gedurig dat buiten zijn aanhang iedereen onzin praat, maar wat wil de PVV dan doen dat beter is dan al die zogenaamde onzin? Volgens een op de zes Nederlanders is wat Geert wil het beste voor ons land, maar wat ís dat dan?
Een recent overzicht vond ik niet op de website van de PVV, maar dat kan aan mij liggen. Ik heb me dus maar tevreden gesteld met het Verkiezingspamflet van de PVV uit 2006.
Al lezend sprong mij het woord “fatsoen” in het oog. Het fatsoen moet terug in onze samenleving, staat letterlijk in de inleiding. Na die gotspe werd ik nieuwsgierig hoe de partij dat wil bereiken. Als ik nu de voormannen in het debat hoor, dan zijn ze beslist nog niet begonnen er zelf wat aan te doen. En ze weten het, hoor, want in hun plan voor herstel van het onderwijs lees ik dat ze voor de ernstigste raddraaiers op scholen “heropvoedingskampen in het leven [willen] roepen, waar de jongeren wel leren wat begrippen als respect en fatsoen inhouden”.
Toen jaren geleden kreten werden gelanceerd als ‘normen en waarden’ en ‘fatsoen moet je doen’ gingen mijn nekharen wel eens overeind staan, omdat ik het gevoel kreeg dat de moraalridders hun normen en waarden het liefst bij wet aan de rest van Nederland zouden willen opleggen.
Maar goed, al krijg je bij het woord fatsoen al snel de gedachte aan betutteling, we hebben allemaal wel een voorstelling van wat kan en wat niet. En, ach, er zullen, net als bij het besef van ‘mijn en dijn’, altijd mensen zijn die het niet zo nauw nemen.
Van een leider van een volksbeweging mag je toch ondanks alles verwachten dat hij doet wat hij zegt, zoals Pim Fortuyn deed. Dat mis ik dus bij de PVV-voormannen.
[juni 2009]
