Transformatie van een wethouder

Als je een schip wilt bouwen, roep dan geen mensen bij elkaar om hout te verzamelen, het werk te verdelen en orders te geven. In plaats daarvan, leer ze verlangen naar de enorme eindeloze zee. (Antoine de Saint-Exupery, de kleine prins) .

Als wethouder kom ik dagelijks begrippen tegen die ik in mijn eerdere werk vrijwel niet gebruikte. Sterker nog, ik betrap mezelf er op dat ik ze af en toe zelfs gebruik. Zo’n woord is transformatie.

Maar wat is dat eigenlijk, transformatie?
Het woord transformatie heeft over het algemeen te maken met het overgaan van de ene vorm in de andere vorm. In mijn portefeuille en voor mij persoonlijk speelt het woord tegenwoordig een belangrijke rol. Enkele voorbeelden.

Binnen de zorg.
De stelselwijziging in de zorg waar we als gemeente me te maken hebben, is niet alleen een overheveling van verantwoordelijkheden en geld, maar ook bedoeld om het stelsel anders te laten functioneren. Hoewel thema’s als bezuiniging en systemen met name de publieke debatten vullen, gaat het vooral om de verandering. De weg naar de gewenste vorm.
Zorg wordt in de buurt geregeld, dichtbij en persoonlijk. Met als uitgangspunt dat iedereen de zorg krijgt die hij of zij persoonlijk nodig heeft.

Wat ik heb ontdekt is dat de lokale bestuurlijke ambitie soms wordt tegengewerkt door de regels uit het verleden. Een voorbeeld. Werd in het verleden de huishoudelijke ondersteuning vastgelegd in een aantal uren, we willen dat tegenwoordig doen op de prestatie. Natuurlijk begrijp ik dat de prestatie uiteindelijk weer een vertaling krijgt in tijd die ingezet wordt door een hulp.

De bedoeling van onze inzet in Houten is het bereiken van een schoon en gestructureerd huishouden (in afstemming te bepalen met de inwoner) en het aantal uren is daarbij een middel. De regels echter, zorgen voor een behoorlijke spanning, de regels uit het verleden hebben uren als doel. Argument: dat is meetbaar. En juridisch wordt daar behoorlijk op ingezoomd. Afgelopen weken hebben zowel de rechter in Utrecht als in Arnhem uitspraken gedaan die gericht zijn op uren. Het is juridisch makkelijker om te melden dat mensen gehalveerd worden in hun tijd, want dat kan dan juridisch onderbouwd worden. Terwijl de benadering vanuit de bedoeling, het schone huis, een dialoog vraagt tussen inwoner, hulp en gemeente. En ja dat is lastiger te communiceren. Gelukkig geven rechters daarin ook wel een richting, gemeenten worden opgeroepen om het gesprek met de inwoner aan te gaan. Maar wat is dan een goed gesprek? Lastig of niet, we blijven doorgaan en houden vast aan de bedoeling. Het zal nog wel wat inspanning van ons vragen, ook van de hulpen en onze inwoners.
Meer informatie over de aanpak in Houten, kijk op http://www.houtenmetelkaar.nl

• http://www.invoeringwmo.nl/content/hoe-zorg-je-voor-samenhang-tussen-transitie-en-transformatie
• http://www.invoeringwmo.nl/bibliotheek/decentralisatie-betekent-transitie-en-transformatie
• http://www.pvda.nl/zorgindebuurt
• http://www.rechtspraak.nl/Actualiteiten/Nieuws/Pages/Rechtszaken-over-vergoeding-huishoudelijke-hulp-geven-voorlopig-geen-duidelijkheid.aspx

Binnen de woningmarkt.
Een actueel onderwerp is daarbij de transformatie van kantoren, dit zorgt ervoor dat leegstaande kantoorgebouwen een nieuwe functie krijgen, bijvoorbeeld de functie wonen. Een mogelijkheid die we gebruiken om een inhaalslag te maken in het aanbod van kleinere betaalbare woningen. Een manier van werken die door verschillende projectontwikkelaars inmiddels wordt gebruikt en binnenkort ook door Viveste, de woningcorporatie in Houten. Ook hierbij geldt dat verandering soms ook lastige discussie oproept en die gaan we niet uit de weg. Want ook deze transformatie heeft een bedoeling.

• http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/leegstand-kantoren/transformatie-van-kantoren

Persoonlijk.
Om het in lijn van de woorden van Antoine de Saint Exupery te zeggen; ‘transformatie is voor mij het verlangen, het verlangen naar de zee’. Kortgeleden werd ik geïnterviewd door studenten communicatie en informatiemanagement van de Radboud Universiteit van Nijmegen. Het interview ging o.a. over de rol die een wethouder heeft in relatie tot teams. Daarbij kwam het gesprek ook op motivatie en hoe krijg je een team in beweging? Voor mij speelt daarbij een persoonlijke aanpak en onze nieuwe bestuursstijl een belangrijke rol. Als wethouder werk ik in veel verschillende teams met inwoners, ambtenaren, vertegenwoordigers van diverse organisaties en collega’s.
Enkele uitgangspunten die mijn verlangen naar de toekomst richting geven zijn daarbij;
– ga met de ander om zoals je wilt dat er met jou wordt omgegaan
– praktiseer wat je predikt, begin bij wat jezelf kunt doen
– zeg wat je doet, doe wat je zegt
– hou vast aan de bedoeling
– gastvrij en persoonlijk

Over mijn persoonlijke transformatie wil ik je tot slot twee persoonlijke ervaringen meegeven. Allereerst de competentie die ik het meeste gebruik op dit moment, reflecteren en de belangrijkste vraag die ik heb ontdekt; ‘wat als ik niets doe?’

Mijn expeditie als wethouder gaat verder, wil je meekijken bij enkele gesprekken en ontmoetingen, kijk dan ook eens op mijn YouTube kanaal http://www.yoututbe.com/jockorensen

Onder het motto de ‘wethouder ontmoet’ maak ik video impressies van bijzondere gesprekken en ontmoetingen.

Jocko

• http://nl.wikipedia.org/wiki/Transformatie
• http://nl.wikipedia.org/wiki/Antoine_de_Saint-Exup%C3%A9ry
• http://nl.wikipedia.org/wiki/Reflectie_(onderwijs)