Gemiste kans

Een meerderheid in de raad heeft besloten dat er gebouwd kan worden in de perenboomgaard in Schalkwijk. De PvdA heeft tegengestemd. Niet omdat we persé tegen woningbouw zijn op deze locatie. Er is grote behoefte aan woningen, ook in Schalkwijk, maar we vinden dat er altijd oog moet zijn voor draagvlak en ruimtelijke kwaliteit. We hebben in de loop van de jaren in gesprekken met omwonenden, belangengroepen en bij de wethouder er steeds op aangedrongen om te kijken of er alternatieven zijn die het draagvlak en de ruimtelijke kwaliteit verbeteren.
We hebben dat gedaan omdat we de afgelopen jaren hebben gezien dat de plannen de gemeenschap van Schalkwijk ‘splijt’: er is veel weerstand en onvrede (petities met ruim 400 ondertekenaars, actiegroepen, brandbrieven, tegenvoorstellen etc) omdat de boomgaard als ‘groene long’ door de inwoners wordt gekoesterd. Daar tegenover staan honderden voor-intekeningen voor de 33 huizen, waarvan 70% uit de gemeenschap zelf komt.
We hebben gemerkt dat het maar net is aan welke kant van de streep je je opstelt om de stem van de voor- of tegenstanders te bagatelliseren. In de ogen van de PvdA moet je oog hebben voor beide perspectieven. Het gaat hier om een kleine gemeenschap die er samen uit had moeten komen. De gemeente, de wethouder heeft een rol om dat proces te modereren en er voor te zorgen dat mensen zich gehoord en serieus genomen voelen. We kunnen ons goed voorstellen dat dit jarenlange proces door de mensen die zó hard hun best hebben gedaan, wordt ervaren als een ongeluk dat in slow motion op hen af komt.
Er is in onze ogen op het plan zelf nog al wat af te dingen: het kan allemaal nét, de geluidsnorm, de verkeersafwikkeling, de afwateringsproblematiek, de betaalbaarheid van de woningen. Zoals één van de partijen die graag meer betaalbare woningen wil in Schalkwijk, moest erkennen, de woningen zijn ‘bijna betaalbaar’, kortom dus niet betaalbaar voor starters, jongeren en senioren. We bouwen dus niet voor een groep die het ‘t hardst nodig heeft.
We vinden echt dat het een gemiste kans is. Wij hadden graag de mogelijkheid willen onderzoeken om minder huizen in de perenboomgaard te bouwen en meer groen te behouden. En gelijktijdig al plannen te maken voor extra woningbouw net buiten het dorp en in aansluiting op de nieuwbouw gebouwd. Tezamen hadden wel wellicht méér dan 33 woningen kunnen realiseren die dan ook nog betaalbaar zouden kunnen zijn. Het argument van de wethouder is steeds geweest ‘dat ’t niet mag van de provincie’. De vraag is niet primair of het ‘mag’ maar waar je je hard voor wil maken als wethouder. Er is zóveel input geleverd van betrokken inwoners, daar had je toch gebruik van kunnen maken. Nu is telkens alle energie gezet in het weerleggen van de argumenten in plaats van ze te onderzoeken. Ook een gemiste kans.
Bovendien biedt de nieuwe Omgevingsvisie van de Provincie juist wél mogelijkheden. Weliswaar is het uitgangspunt zo veel mogelijk binnendorps te bouwen, maar de Provincie biedt ruimte voor kleinschalige uitbreiding om de lokale vitaliteit of ruimtelijke kwaliteit te vergroten. De Provincie stelt als voorwaarde dat de gemeente Houten zélf het initiatief moet nemen om gebruik te maken van de geboden mogelijkheden. We hebben een ultieme oproep gedaan aan deze GroenLinks wethouder om alsnog dit initiatief te nemen. Het antwoord was en bleef ‘njet’. De wethouder beriep zich op het feit dat het ‘ingewikkeld’ was en hield de raad voor dat wanneer de raad niet instemt, we zouden bijdragen aan ‘willekeur’. Het is potdikkie een verantwoordelijkheid van de raad en ieder raadslid om een beoordeling te maken of er sprake is van een goede ruimtelijke inpassing!
Niet dat we als PvdA deze ontwikkeling niet hebben zien aankomen. In 2019 fronsten nog veel fracties hun wenkbrauwen over dit plan, maar in de loop van de tijd en zeker nu puntje bij paaltje komt, wordt er met de gebruikelijke ‘buikpijn’ toch weer gewoon ingestemd. Helaas een gemiste kans. De inwoners van Schalkwijk die hun uiterste best gedaan hebben om het plan te verbeteren, zitten met de gebakken peren.