Het schiet niet op

Het mag wel eens gezegd worden: ik durf te wedden dat alle raadsleden van de gemeenteraad in Houten wekelijks ‘t Groentje spellen. Deze krant is een belangrijke thermometer voor wat er leeft bij de inwoners van Houten. En nu ik toch bezig ben: een compliment voor de journalisten, zij weten vaak heel goed de snaar te raken van de emoties van inwoners. Daar kunnen we van leren.
De PvdA vindt het belangrijk dat inwoners bij alles wat we als raad doen, denken: ‘Dit gaat over mij, over ons, ons belang wordt behartigd.’ Ook in Houten hebben we te maken met grote en kleine maatschappelijke kwesties, van de energietransitie en de woningnood tot en met de aanhoudende leegloop van de winkels op het Rond. Inwoners van Houten vinden hier iets van én voelen hier iets bij.
We moeten helaas constateren dat het de afgelopen jaren niet erg opschiet: grote maatschappelijke kwesties zoals de woningbouw en de energietransitie, maar ook de kleine komen niet echt verder, blijven onzeker en gaan gepaard met veel gemor. Dat zien we bij de herijking van de visie op het Oude Dorp en de woningbouw in de perenboomgaard in Schalkwijk idem dito! Beide kwesties spelen al sinds 2019. Het college trekt vervolgens een dergelijke kwestie terug om er zelf lang over na te denken. Met de nadruk op ‘zelf’ en ‘lang’. In onze ogen is dit het stomste wat je kan doen. Neem het voorbeeld van de visie op het Oude Dorp: wat er met het Oude Dorp moet gaan gebeuren is niet ‘van’ het college, en meepraten is niet iets wat je de inwoner ‘toestaat’. Dat voelt onrechtvaardig, ook al is dit – mag ik hopen – niet de bedoeling van het college. Onderzoek toont aan dat juist in onzekere omstandigheden inwoners sterk negatief reageren op een gebrek aan rechtvaardigheid of het gevoel van onrechtvaardigheid. Dat maakt de kloof tussen overheid en inwoner groter; iets wat je juist níet wil. Het past ook niet als je zegt de participatie te willen versterken.
In een tijd waarin we – ook door corona- met nieuwe ogen naar de overheid zijn gaan kijken, zijn er volop kansen om de kracht van de samenleving te benutten. Dat begint bij los durven laten. Ook als het om ingewikkelde kwesties gaat, zoals het aanpakken van de woningbouw of het Oude Dorp, willen we dat dit college goed kijkt hóe we dat doen. Niet: ‘Wat vindt u van wat wij bedacht hebben?’ maar ‘Kunnen jullie ons helpen?’