Schulden. Dweilen met de kraan open?
Afgelopen week was het de Week van de Armoede. Op 17 oktober was het de Werelddag van het verzet tegen armoede. We moeten er deze week en alle andere weken van het jaar aandacht voor hebben, want meedoen en meetellen is voor iedereen belangrijk. En wanneer je nauwelijks geld hebt om het hoofd boven water te houden, dan lukt dat vaak niet. Wanneer je jarenlang te weinig geld hebt om rond te komen, is het bijna onvermijdelijk dat veel mensen in de schulden raken. Ondanks regelingen en toeslagen waar men een beroep op kan doen, hebben 1,2 miljoen huishoudens (een op de vijf) risicovolle of problematische schulden. De overheid zelf blijkt in veel situaties een belangrijke schuldeiser te zijn. Ironisch genoeg gaat dit vaak over het terugvorderen van toeslagen. Wat ook verontrustend is: het effect van schuldhulpverlening is gering: minder dan 1 % van de aanvragers van schuldhulpverlening komt schuldenvrij uit de schuldsanering. Dat moet anders!
Op 1 oktober jl organiseerde Linksom in de PvdA een debat over armoede en schulden. Verschillende sprekers gaven hun visie op oplossingen voor deze problematiek. Op meerdere fronten is nog veel te verbeteren in de manier waarop de schuldhulpverlening is ingericht. Zo is het belangrijk kritisch te kijken naar doorlooptijden. Immers hoe langer hulpverleningstrajecten duren, des te hoger de schuldenproblemen oplopen. Ook lijken veel bewindvoerders traag te zijn met het aanleveren van dossiers. Daarmee houden zij schulden langer in stand dan gewenst.
Genoeg werk aan de winkel, ook hier in Houten!
Maar het is ook goed te onderkennen dat er in dit land een aantal structurele problemen zijn waardoor armoede als het ware in stand gehouden wordt.
Schulden komen voort uit te hoge lasten bij een te laag inkomen. Ook als mensen helemaal schuldenvrij zijn ontstaan schulden weer opnieuw vanwege stijgende woonlasten, hoge zorgkosten en eigen bijdragen. Zo blijf je natuurlijk dweilen met de kraan open.
In Tilburg is een start gemaakt om die vicieuze cirkel (een klein beetje) te doorbreken. Door met de woningbouwcorporaties af te spreken, dat bij hoge huurlasten en een laag inkomen doorstroming naar een goedkopere huurwoning wordt bevorderd.
Een ander voorbeeld betreft de regeling hier in Houten die in de vorige raadsperiode op initiatief van de PvdA tot stand kwam voor tegemoetkoming in hoge zorgkosten voor chronische zieken en gehandicapten. De PvdA wil dat deze regeling nu ook beschikbaar komt voor mensen met een inkomen van 130% van de bijstandsnorm, deze is nu 120%.
In het collegeprogramma lezen we, dat het college de effectiviteit van de verschillende minimaregelingen gaat evalueren. Die evaluatie is nodig en als het aan de PvdA ligt, maken we die evaluatie vandaag nog. Het gaat er ons om dat we dan ook echt iets gaan doen en regelen om de armoede en schulden aan te pakken, zodat mensen de regie weer over hun leven krijgen.