In memoriam Ad Oele
Op 20 april 2017 is Ad Oele overleden, hij is 93 jaar geworden. Ad Oele was een prominent lid van de Partij van de Arbeid vanaf 1946. Hij woonde sinds 1988 met zijn vrouw in Houten na zijn vertrek als Commissaris van de Koningin van Drenthe. Twee jaar geleden overleed zijn vrouw Jannie waar hij veel verdriet over had.
Ad was een bijzondere man en een bijzondere persoonlijkheid, tot op het laatst messcherp van geest. Van TTIP tot de vervroegde verkiezingen die door de Britse premier zijn uitgeroepen, van de Nederlandse huizenmarkt tot de kerncentrale in Borssele: Ad was overal van op de hoogte.
Ad Oele werd geboren in Rotterdam, promoveerde in Delft, werkte als scheikundige bij de staatsmijnen in Limburg. Vervolgens energiespecialist als Kamerlid in Den Haag, lid van het Europees Parlement, burgemeester van Delft en commissaris van de Koningin in Drenthe. In de jaren ’90 was hij bijzonder hoogleraar en bekleedde hij de Dr. J.M. den Uyl-leerstoel van de Wiarda Beckman stichting, voor de ontwikkelingen in het democratisch-socialisme in relatie tot wetenschap en samenleving aan de Universiteit van Amsterdam.
Hij was met hart en ziel verbonden met de sociaal democratie en de maatschappelijke ontwikkelingen in Houten, in Nederland en Europa en in de wereld. “Een kwestie van blijvende besmetting”, zei hij zelf. In 2015 en in 2016 heeft hij, als co-auteur, twee essays geschreven waarin hij met een scherpe pen, een heldere geest en een warm hart zijn sociaal democratische beginselen vertaalde naar de actuele politiek. De titels van zijn essays tonen hoezeer Ad gevoel had voor de tijdgeest: ‘Vooruitzichten op sociale markteconomie, het neoliberalisme als bedreiging’ uit 2015 en ‘Europa, toekomst zonder Engeland’ uit 2016. In 2016 verscheen er nog een interview van hem in het Financieel Dagblad omdat hij 44 jaar geleden al waarschuwde voor mogelijke aardbevingen in Groningen.
Ad was een veelzijdige socialist zonder bombarie, door zijn ervaring in de wetenschap, het bedrijfsleven en de politiek een veel gevraagd adviseur. De PvdA Houten is trots dat Ad zo lang lid heeft mogen zijn van onze afdeling. Sinds 2015 was hij ook de naamgever van de Ad Oeleprijs. Dit is een aanmoedigingsprijs voor een persoon of organisatie die zich op inspirerende wijze inzet voor de samenleving in Houten. Dat paste bij Ad, want dat was wat Ad deed: durf en moed tonen om zaken aan de kaak te stellen om de wereld waarin we leven verder te brengen. En veel PvdA-ers kennen Ad ook van de campagnes: door weer en wind, deur aan deur, achter de kraam, met het draaiorgel mee de wijk in. Ad voelde zich nergens te goed voor en droeg zijn steentje bij waar hij kon.
De sociaal democratie en de klap die de PvdA bij de verkiezingen heeft gekregen, ging hem aan het hart. Maar hij was ook een realist. Hij was trots op de PvdA die in zijn ogen enorm haar best heeft gedaan om het land uit het slop te halen en de crisis te overwinnen. Hij voorzag dat de partij daar waarschijnlijk niet voor beloond zou worden. Daar moet je niet te somber over zijn, volgens Ad. Er is geen garantie voor constante vooruitgang. Maar zo stelde hij; “De sociaaldemocratie is onverwoestbaar, bedenk maar eens een beter alternatief.” Dat is Ad ten voeten uit. We gaan de adviezen en de aanmoediging om altijd dóór te gaan, heel erg missen.