DEUR

Bekwáám, dacht ik vaak als ik Laurens Jan Brinkhorst op tv zag, bekwame man wel. Pas zag ik hem weer in Buitenhof en weer werd ik getroffen door zijn rustige, vertrouwen wekkende voorkomen. Hij had weer dat beschouwende over zich toen het ging over de onderhandelingen met de sociale partners en in het bijzonder de onenigheid over vervroegd met pensioen gaan.

Brinkhorst vond dat het nodig is de pensioneringsregels uit het keurslijf van de dwang te halen. Als je, zoals de vakbonden voorstaan, iedereen met 62 jaar met pensioen wil kunnen laten gaan, dan kost dat een hoop geld en dat moeten de jon­geren allemaal opbrengen. Je kon wel zien dat het ledenbestand van de vakbond aan het vergrijzen is. Jongeren willen misschien wel op een heel andere manier voor hun oude dag zorgen. Daar moeten we ze vrij in laten.

We leven in de eenentwintigste eeuw, niet meer in de negentiende, toen alles op het gebied van sociale voorzieningen nog moest worden opgebouwd. En het ook drin­gend nodig was. Dat van die verworpenen der aarde, dat was toen, dat hebben we ver achter ons. Toen waren mensen al ver voor hun vijfenzestigste óp, maar tegen­woordig zijn mensen toch zeker fysiek in staat om veel langer te werken? Nam hem nou, óver de zeventig en nog steeds plezier in het werk…

Ik kon er van de weeromstuit mijn aandacht niet meer helemaal bij houden. Zoveel liberale praat achter elkaar. En het kost me toch altijd al zoveel moeite de man te volgen. Ik raak er maar niet aan gewend dat hij deur zegt als hij door bedoelt.

Jij hebt mooi lullen, dacht ik: de schaapjes al een tijd op het droge, de kinderen net­jes op eigen benen (één leuk ingetrouwd in de koninklijke familie, misschien wel door dat deur) en dan nog je werk als hobby.

Ik vond hem beter bij dit kabinet passen dan ik ooit achter hem gezocht had. Het roer moet om, riepen ze vroeger bij de VVD. Het huidige kabinet heeft ook zo’n soort mantra: er moet bezuinigd want het stelsel wordt onbetaalbaar en de mensen hebben hun eigen verantwoordelijkheid, die willen niet meer betutteld worden.

Misschien zie ik het te somber, maar ik vrees dat veel mieren zich als krekels zullen ontpoppen als ze niet meer betutteld worden. Jongeren die hun geld aan zoiets sufs als pensioen besteden. Zie je het voor je?

[juni 2004]