ROEM

“Het maakt niet uit hoe er over je gepraat wordt, áls er maar over je gepraat wordt.”

Het is een veel geciteerde uitspraak, die Youp van ’t Hek er jaren geleden nog eens flink ingewreven heeft, al weet ik niet meer in verband met wie. Ik denk daarbij zeker niet aan Jeroen Dijsselbloem, maar het staat sinds de Europese poging een oplossing te vinden voor de problemen van Cyprus wel vast dat hij tegen wil en dank wereldwijde faam verworven heeft.

Kort na het eerste nieuws over de gekozen oplossing werd ik er als PvdA’er weer eens op aangesproken dat Dijsselbloem stom geweest was. Dat beeld ziekte wat door, ebde weg, de kranten kwamen met nieuwe inzichten en nu er uit de financiële hoek steeds meer positieve geluiden komen over de gekozen richting, hoor ik op verjaardagen en partijen loftuitingen over die ferme Jeroen Dijsselbloem, zelfs van verstokte liberalen…

Bij alle commotie over hoe het met Cyprus nu verder moet, viel mij een parallel op met de Nederlandse geldzuivering na de Tweede Wereldoorlog, in september 1945. Van de verjaardagen en partijen nog vele jaren daarna, toen ik een jochie was (opa vertelt weer; gaap), herinner ik me het beruchte “tientje van Lieftinck” en de moei­lijke tijd die er voor veel mensen op de zuivering volgde. Daar werd stevig over geklaagd, las ik ook in een dagboek uit die tijd, maar het was een troostrijke gedach­te dat zwarthandelaren door de maatregel flink werden getroffen. (Als ze tenminste hun oorlogswinsten nog in geld bezaten…) Even, een week lang, had toen iedereen hetzelfde inkomen en de kleine man bleef gespaard.

Op Cyprus, net als in de rest van Europa, is de kleine man tegenwoordig niet altijd per se arm: heb je minder dan een ton op de bank, dan blijft dat geld gegarandeerd jouw geld. Bezit je op Cyprus méér, dan moet je mogelijk tweederde van alles boven een ton bijdragen aan de financiële redding van je land. Cyprus’ minister van Financiën is guller dan Lieftinck destijds…

Hebt u trouwens ook zo veel mensen horen verzuchten dat ze graag meer dan een ton op de bank hadden willen hebben?

Maar, in ernst, de ‘Commissie Dijsselbloem’ wordt uiteindelijk geprezen, ik heb nog niets gelezen over een beurskrach, en de euro is wéér niet ingestort, hoe somber de voorspellingen ook waren. Als nu eindelijk ook het voorjaarsweer eens wilde door­breken, dan kon er hier weer flink op los geconsumeerd worden.

[april 2013]