Door op 21 juli 1995

TV

A-tol, A-bom, a-moreel. Maak het rijtje af naar eigen inzicht.

Hoeveel bommen moet Chirac nog laten ontploffen om de aandacht van de bom­aanslagen in eigen land af te leiden? Kan hij er nog wel mee ophouden? Als je de man in de straat in Frankrijk mag geloven, dan heeft Chirac niet alleen het recht de atoomproeven uit te voeren, maar is men zelfs fier op zijn onverzettelijkheid tegen de wereldopinie.

Toevallig gezien, die paar straatinterviews? Mij viel vooral de man op die, kennelijk reagerend op de nationaliteit van onze correspondente in Parijs, vond dat wij in Nederland maar eens wat moesten inbinden met onze protesten tegen de arme Chirac, in plaats van Europa -en Frankrijk in het bijzonder- te overspoelen met drugs. Ik vond zijn ernstig gemeende beschuldiging tekenend voor de verhoudin­gen waarin mensen denken. Hij zag er niet bepaald uit of hij gedwongen was te wonen in een achterbuurt waar je struikelt over de junks, maar je mag niet op uiter­lijkheden af gaan. Misschien heeft hij wel een dochter aan de drugs.

Anderzijds kan hij ook wel van het type zijn dat we allemaal wel eens tegenkomen: nog nooit een Marokkaan gezien, maar wel tegen buitenlanders zijn. Enfin, natuur­lijk is één junk in Parijs ook erger dan de zwaarste atoomproef aan de andere kant van de wereld.

Van die andere kant van de wereld zag ik een tijdje terug beelden, gemaakt door Green Peace-medewerkers, van de entering van hun schip door Franse mariniers. Ik werd er plaatsvervangend agressief van en bij nader inzien voelde ik toch wel voor een boycot van Frankrijk.

Zoals meestal met opnamen van acties die door overheidsdienaren worden uitge­voerd en niet door de beugel kunnen, eindigden de beelden met een close-up van een gehandschoende hand.

Eigenlijk moest je overal camera’s hebben, die in directe verbinding staan met open­bare tv-netten. Geen VN-soldaten in Bosnië, maar massa’s cameramannen, zodat heel de wereld ooggetuige is. Niet alleen Franse mariniers houden er niet van gefilmd te worden tijdens hun acties: iedereen die iets doet dat het daglicht niet kan verdragen, heeft er een hekel aan. Van snelheidsovertreders tot verkrachters, van graffitischilders tot parkeergaragepissers. Volgens mij werkt het preventief. Als je wéét dat je bekeken wordt, dan peuter je toch niet in je neus?

Of zou dat toch anders zijn als je iemand wil doodschieten?

[juli 1995]