Door op 16 juni 2012

NOGMAALS

Het is alweer meer dan een jaar geleden (BIS)  dat ik betoogde dat we niet moeten denken dat iedereen zo langzamerhand wel weet wat de PvdA wil, en dat we gewoon vaker moeten zeggen wat we willen. Nou had ik het idee dat je daar­mee ook weer niet moet overdrijven, maar ik las onlangs dat je nooit genoeg kunt herhalen.

In het wetenschapskatern van De Volkskrant schreef Tonie Mudde onder het kopje ‘Herhaalkunde’ over een interview met Diederik Samsom. Deze “schetste een intri­gerend beeld van de sluwheid van Geert Wilders. Voor een groep journalisten spreekt de PVV-leider rustig 88 keer dezelfde paar zinnen uit. Zo houdt hij de macht over de montage. Er valt niets te knippen, er is maar één quote. En dus hoor je overal diezelfde paar zinnen.” Samsom zei zelf desgevraagd ‘niet op zo’n manier te willen winnen’.

Tonie Mudde haalt aan dat wetenschappelijk is aangetoond dat herhalen wérkt. Als de mensen iets maar vaak genoeg horen, gaan ze vanzelf denken dat het waar is. Diederik was voorgelegd dat hij dat toch óók kon doen, zijn punt 88 keer herhalen. Hij moet geantwoord hebben: “Ik zou een ongelooflijke hekel aan mezelf krijgen.” Ik snap dat. Bij mij is het misschien de leeftijd dat ik wel eens denk dat ik iets al zo váák gezegd heb en dat ik vervelend word als ik het nóg vaker zeg. En niemand wil vervelend gevonden worden. Behalve de Grote Blonde Leider, want die doet het erom.

Trouwens bij de VVD kunnen ze er ook wat van. Ik zag op tv Stef Blok in debat met Diederik en daar rolden de oude clichés Blok weer van de lippen. Diederik lette scherp op en had ook écht wat te vertellen als Blok even zijn klep hield. Inclu­sief herhalingen van de belangrijke PvdA-punten. En ook dat vrijwel alle kabinetten waar de VVD in gezeten heeft, het begrotingstekort lekker hadden laten  oplopen. Blok werd er zenuwachtig van. Ik zag hem tenminste zó trillen met de handen, dat ik nog dacht dat het maar goed is dat hij nooit chirurg geworden is. (Ik hoop ten­minste dat het van de zenuwen was en niet van de Parkinson, want dat wens je niemand.)

Er wordt wel gezegd dat meedoen in de politiek inhoudt dat je vuile handen maakt. Moeten we dan ook maar aan de vuile spelletjes en trucjes meedoen? Mudde vindt dat Diederik zijn hekel dan maar moet overwinnen. Ik twijfel nog.

[juni 2012]