KLOS

Herinnert u zich het gezelschapsspel nog dat stoelendans heet? U weet wel: Er staan twee rijen stoelen opgesteld, rug aan rug. Het spel heeft een deelnemer meer dan er stoelen zijn. Als de muziek begint te spelen lopen de deelnemers achter elkaar aan, om de stoelen heen. Stopt de muziek, dan is het zaak zo snel mogelijk op een van de stoelen te gaan zitten, want de sufferd die geen plaats meer vinden kan, is af. De spelleider haalt daarna een stoel weg en het circus begint opnieuw. Ik had er niets mee, met dat spel, want ik was ook vroeger al wat terughoudend in gezelschap van elleboogwerkers. En die had je er altijd bij. Niets voor mij dus.

Toen ik in de voorbije weken al die mensen zag tobben met de kredietcrisis, voelde ik plaatsvervangend de spanning die me voorheen beving tijdens de krampachtig uitgevoerde mars rond de stoelen.

Volgens mij is beurshandel dus net zoiets. Je weet dat je een keer de klos kunt zijn, dat jij dan degene bent die net iets te lang doorliep. Er speelt alleen geen muziek, maar er gaan verhalen rond dat iedereen met het spelletje rijk kan worden. (Die verhalen klinken velen als muziek in de oren, dat wel…) Natuurlijk weet je ergens wel dat het niet écht iedereen kan zijn, maar jij bent slim genoeg om op tijd binnen te lopen. Uiteraard met vette winst. En dan, opeens, wordt de betovering verbro­ken, de verhalen stoppen. En er is niet één stoel te weinig, nee, er zijn er véél te weinig. Iedereen rent rond als kippen zonder kop.

De stoelen zijn schaars en bovendien al lang bezet. Door de creatieve bedenkers van het spel, van de verhalen. Díe zijn binnengelopen en jij hebt de zwarte piet. Je bent dan wel de enige niet, maar veel troost is daaruit niet te putten. Het spelletje is ook meteen bedorven: niemand wil meer meespelen voor een volgend rondje. Het wachten is op nieuwe bolle verhalen waarvan je weer eurotekens in je ogen krijgt.

Voorlopig is het over, want niet alleen geloven we geen bolle verhalen meer, maar niets en niemand meer. De media worden bovendien beheerst door interviewers en specialisten die voorheen ook al niet in de toekomst konden kijken, en nu met hun wijsheden achteraf de verwarring nog wel een tijdje gaande zullen houden.

Maar één ding: met Bos ben je dus niet de klos.

[oktober 2008]