Door op 20 maart 2015

FRAMEN

Langs de A2 bij Zaltbommel trof mij onlangs een enorme lichtreclame met een tekst die ik me herinner als “Het gaat weer goed met de economie”. Rechts daarvan, met de letters VVD in het bekende oranje/blauwe logo, ruim bemeten, “De VVD houdt koers”. Campagnetijd!

Ik kon er op weg naar huis niet helemaal van loskomen. Dat is dus wel sterk van de bedenker(s). Nog knapper is dat de combinatie van de beide zinnen leek te suggereren dat de partij er maar weer mooi voor gezorgd had dat het beter gaat met de economie. Mijn verstand riep dat zoiets natuurlijk apekool is, maar intussen had ik het toch maar mooi even gedacht.

Die gedachte bracht me trouwens terug in de tijd, en een flink eind ook. In de jaren 80 heeft premier Ruud Lubbers (CDA) eens geroepen dat zijn regering ons land uit het slop gehaald had, of zoiets. Zijn opponent Joop den Uyl (PvdA, voor de jongere lezertjes) werd daardoor geïnspireerd tot de vaststelling: “De haan kraait en denkt dat daardoor de zon opkomt.” Die zat!

Ik vroeg me af of zo’n repliek in het geval van die grote elektronische VVD-poster ook doel zou treffen. Maar ja, hoe gaat dat met goede oneliners: ze blijven hangen, ze nestelen zich tussen je oren en worden de roze olifant waar je niet aan wil denken. In een debat kun je er met die haan nog wel overheen, maar op papier of in een blog zit je altijd op de achterhand, en krijg dan die roze olifant maar weer eens weg bij de mensen.

Goed, de Statenverkiezingen van 2015 zijn achter de rug.

Coalitiegenoot VVD verloor ook, maar stukken minder dan wij. En dan hoor je vandaag weer dat banken hun raden van bestuur vette premies hebben toebedeeld, net na de verkiezingen en net voor het in werking treden van de wet die Lodewijk Asscher heeft ingediend om dat te verhinderen. Weet u nog?

Het was nog net niet verboden, dus het mocht. Van wie heb ik dat eerder gehoord… Iemand die ook gedacht moet hebben: het hoeft niet waar te zijn, als het maar stemmen trekt.

Troost: voor de Arie Groenevelt-lezing was weer veel belangstelling van leden, sympathisanten ook, die hun sympathie voor de PvdA niet onder stoelen of banken staken. En dat deden ze vast niet alleen voor Arie en gastspreker Maarten van Rossem.

[maart 2015]